Raoul Schildmeijer
Beste leden van de OOA,
Bij de ALV juni ga ik bijtekenen. Ik wil me graag laten herverkiezen tot bestuurslid van de OOA voor een periode van nog drie jaar. Ik ben dat de OOA verplicht, vind ik, en mezelf eigenlijk ook wel. Want voor mijn gevoel ben ik pas halverwege en ik wil afmaken waar ik aan ben begonnen. Als jullie als OOA-leden me dat toevertrouwen uiteraard.
Dus ik snap de vraag die nu misschien bij je opkomt: halverwege waarvan dan en waar gaat de reis naartoe?
We zijn aan het verbouwen. Vorig jaar hebben we een innovation journey uitgevoerd. Het bleek de start van een ingrijpende verandering waar we nu volop mee bezig zijn. Ik beleef dat als een prikkelende uitdaging maar ook als een verantwoordelijkheid die ik af moet maken.
We hebben al veel stappen gezet. Tetske Fikst ‘t als ons nieuwe ondersteuningsbureau. SIOO als adoptie-organisatie van het Boek&Festival. Een echte community manager die haar vleugels aan het uitslaan is en mensen bij elkaar brengt in pods. Een nieuw contract met een nieuwe uitgever, waarmee we op een andere meer dynamische manier gaan zorgen voor het delen van kennis en content, ondersteund door een curatorenpod. Een paar voorbeelden waar ik zelf bij betrokken ben.
En er staat nog veel en van alles op de rol. Een Lentecongres nieuwe stijl, bijvoorbeeld. Dit vindt plaats op 1 september plaatsvindt onder de titel Impactdag. Een dag waaraan je als OOA-lid zelf actief aan kunt deelnemen om zo de wereld een klein beetje beter te maken. Een dag die we samen organiseren met de ROA, het Young Consultancy Network van de ROA en de goede doelen-sector via het Centraal Bureau Fondsenwerving.
We bouwen de brug terwijl we er overheen lopen. Ik leer dat dat voor innoveren een vruchtbare manier is. Sluit nieuwe coalities, sla handen ineen en ga op weg. Gaandeweg vormt de vernieuwing zich tot iets dat je vooraf niet had kunnen bedenken en dat is meestal ook nog beter, leuker en completer dan je vooraf dacht. Gaandeweg ontmoet bovendien je weer nieuwe mensen, vind je ook steeds weer nieuwe zijwegen en kom je weer op nieuwe ideeën. Dat is verrijkend en stimulerend.
Nieuwe ideeën bedenken, opties en mogelijkheden zien. Ik reken dat allemaal tot mijn sterke punten. Maar het is ook uitdagend. Want ik reken al deze eigenschappen evengoed tot mijn valkuilen. Niet alles kan vandaag, niet alles kan in een keer of … niet alles kan überhaupt.
Maar ik zet door want ik ben ervan overtuigd dat de OOA toekomst heeft. In een tijd waarin we de ICT-middelen hebben om elkaar makkelijk te vinden, we meer dan ooit als autonome professionals in het vak staan en we zinvolle betekenis aan ons werk willen geven: als de Orde er niet was zouden we hem vandaag uitvinden.
Met het heruitvinden van de OOA zijn we halverwege. Ben ík halverwege. Krijg je ik je vertrouwen? Of liever nog … doe je mee?
Raoul Schildmeijer
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
