Jorrit Stevens is sinds kort bestuurslid van de Ooa. Hij werkt zelfstandig als denkadviseur, wat inhoudt dat hij, net als andere adviseurs, reageert op vragen van klanten, maar dit net iets anders aanpakt. “Wat ik doe, voor zover het een ‘doen’ is, is hun vragen in een iets andere taal teruggeven, waardoor ze verleid worden om denksprongen te maken en hun vraagstuk op een andere manier te zien dan voorheen. Op deze manier lossen ze met hun eigen denkvermogen hun problemen op, op een vaak verrassende manier. Want iemand die een probleem of vraagstuk kan bedenken, kan ook zelf de oplossing bedenken.”
Advies van werkvloer tot management
Denkadviseren.nl heeft hij samen met Edu Feltmann opgezet. “In 2008 heb ik de leergang bij hem gedaan en sindsdien zijn we blijven samenwerken. De laatste jaren is dit geïntensiveerd. Via Denkadviseren geeft hij cursussen, workshops en leergangen. Met zijn adviespraktijk GrasFabriek houdt hij zich bezig met ontwikkelvraagstukken. “Dit zijn vaak teams die iets willen (her)ontwikkelen, maar soms gaat het ook over cultuurontwikkeling of problemen tussen personen. Van werkvloer tot management.” Ook is hij oprichter van de Academie voor Verwondering. Daarin komt zijn meer filosofische kant tot uitdrukking in cursussen voor mensen in organisaties die zich verwonderen en willen reflecteren: van levenskunst tot retraites voor zeer ervaren begeleiders maar ook workshops over verlangen of over verwondering zelf. Verder is hij gewoon Jorrit, getrouwd met Nienke en vader van twee jongens van 2 en 6 jaar oud. “Ontzettend leuke leeftijden met veel naïeve en daardoor ontzettend goede vragen over de wereld en jezelf.”
Innovatieve duofunctie
Denkadviseren.nl en het Instituut voor Interventiekunde (IvI) hebben een tijdje geleden samen een klantendag georganiseerd.” Toen Edu Feltmann hem op de bestuursvacature bij de Ooa wees en suggereerde dat dit echt iets voor hem was, besloot Jorrit meteen om Barbara van Kesteren (mede-eigenaar IvI) ook te vragen. “De woorden van Edu raakten, want ja ik ben beroepshalve altijd bezig met de vraag ‘wat is adviseren?’ en al langere tijd lid van de Ooa. Het thema ‘Jong en innovatie’ past goed bij Barbara en mij. We hebben beiden een jong gezin en vonden het innovatief om dit in een duofunctie uit te voeren.” “Barbara en ik vertegenwoordigen ook stromingen in ‘adviseren bij organiseren’ die nog niet zo aanwezig waren in het huidige bestuur. Ook wat dat betreft, zijn we mogelijk een goede aanvulling, vanwege onze soms andere kijk”.
Laten zien hoe innovatief we zelf zijn
Jorrit zou – in zijn algemeenheid – wel wat meer vrouwen in een bestuursfunctie willen zien, “Overweeg je een bestuursfunctie, waar dan ook? Neem eens een vrouw mee of laat dit zelfs aan haar over, de man-vrouw verdeling in besturen is nog veel te scheef in Nederland. Terug naar zijn sollicitatie bij de Ooa: “We vonden dat je bij een sollicitatie voor ‘innovatief’ ook zelf daarvan iets moet tonen. We kozen er daarom voor om een brief te sturen waarbij duidelijk was dat die door ChatGPT geschreven is. Met een knipoog laten zien wat zo’n innovatie voor de Ooa en advieswerk kan betekenen. Gelukkig reageerde het bestuur positief en konden ze deze knipoog mét serieuze ondertoon, waarderen!”
Frisse aanpak
Jorrit kende voorzitter Mark van Twist al vanuit de tijd dat hij voor een bekend bureau werkte. “Zonder af te willen doen aan de inspanningen van eerdere jaren, vind ik echt dat Mark samen met het bestuur en het verenigingsmanagement de laatste jaren een positieve draai heeft gegeven aan de vereniging. Een frisse nieuwe aanpak, wat ervoor zorgt dat de boel een beetje opgeschud is, nieuwe schwung heeft gekregen. Daar draag ik graag verder aan bij.” Ook heeft Jorrit positieve veranderingen ervaren in het CMC-proces. “Op verzoek van sommige klanten heb ik PE-uren gekoppeld aan onze Leergang in Denkadviseren. Ik dacht dit wordt één grote bureaucratische show, maar dit was totaal niet het geval. De uren werden snel en gemakkelijk toegekend. Dit is voor onze deelnemers enorm helpend want het maakt de leergang aantrekkelijker als je die PE-uren nodig hebt voor je CMC-certificering.”
Veel te bieden aan jonge adviseurs
Dat er nog een mooie uitdaging ligt op het thema jong en innovatie, ziet Jorrit wel. “De Ooa heeft best heel veel te bieden aan jonge adviseurs, maar hoe bereik je deze groep nóg meer? Ik vind dit een mooie uitdaging om mee aan de slag te gaan.” Jorrit wil beginnen door eerst maar eens zijn oor te luister te leggen bij de jonge adviseurs zelf. “Ik denk dat het belangrijk is om erachter te komen wat deze jonge adviseurs denken, wat er in ze omgaat, kennen ze de Ooa? Toen ik zelf bij een adviesbureau werkte, waren we, destijds nog, aangesloten bij de ROA. De Ooa was een ‘ver-van-mijn-bed-show’. Ik wist niet zo goed wat het was en wat het voor me kon betekenen. Je leeft dan echt een beetje in je eigen bureauwereldje.”
Terwijl hij nu ziet dat het je juist, buiten dat adviesbureau, zoveel te bieden heeft. Zoals de deelname aan de evenementen en intervisie. “Dat je buiten je kantoor contacten kunt leggen en ervaart; wat doen die anderen? Dat is heel waardevol.” Het wiel opnieuw uitvinden is zeker niet zijn bedoeling. “We moeten eerst uitzoeken wat er al gedaan is. Ook hebben we veel jonge mensen in ons netwerk en mensen die met jonge adviseurs werken; hoe doen zij dit? Ik denk dat Barbara en ik niet meteen te veel in de aanbiedmodus moeten gaan, maar eerst ontvankelijk moeten zijn.”
Een denkadviseur is taalfilosofisch bezig
Als we het hebben over verschillende typen adviseurs, geeft Jorrit aan dat hij zichzelf een denkadviseur vindt. “De taal die een klant gebruikt om zijn vraagstuk te construeren of te formuleren, onthult hoe hij zijn probleem en zijn ideaalbeelden vormgeeft. Het toont mij als denkadviseur welke denkstappen hij al wel en nog niet heeft gezet. In gesprek, kan de adviesvrager zichzelf dan ‘ontstroeven’: zijn of haar denken dat vastzit op een complex probleem lost als het ware op. De klant ziet nieuwe mogelijkheden en voelt zijn gemoed lichter worden. Wat mij fascineert, is wat adviseren nu eigenlijk inhoudt. De een noemt zich klant, de ander adviseur. Wat zorgt ervoor dat, wanneer ze met elkaar in gesprek gaan, de een dan ineens zegt, na het horen van wat keelklanken ofwel taal van de ander: ‘Hé, hier kan ik wat mee,’ en het probleem opeens verdwijnt? Wat daar gebeurt, fascineert me. Ik deel die fascinatie met Edu. Wat maakt iemand een goede adviseur maar misschien belangrijker: wat maakt iemand een goede klant of advieszoeker?
In de leergangen Denkadviseren leiden we mensen op in die kunst die denkadviseren heet. Wat gebeurt er precies? Wat is precies dat woordje ‘adviseren’, zonder het te vervangen door leidinggeven, mee-organiseren, onderzoeken, helpen, etc.? Advieszoeker en adviseur ‘doen het’ in taal plus allerlei non-verbale signalen. Taal is gekoppeld aan denken en daarmee creëer je werkelijkheid in het ‘hier en nu’ van een gesprek. Dat subtiele, haast geheimzinnige taalspel spelen met advieszoekers, vind ik een hele plezierige bezigheid.”
Maakt AI de mens nog nuttiger?
Op de vraag wat innovaties zoals AI voor impact hebben op het adviesvak, antwoordt Jorrit: “Ik ben een optimistisch ingesteld mens dus ik zie vooral kansen. De vraag is echter wel wat AI-doen doet; neemt het ons echt werk uit handen of zorgt het ervoor dat we ons in de tijd die we ‘besparen’ alleen nog maar nuttiger willen en moeten maken? En hoe ver gaat het in de toekomst? Kun je iets voorleggen aan AI en taal hiervoor terugkrijgen die als goed advies ervaren wordt? Adviezen die het je mogelijk maken om zelf wat denksprongetjes te maken, zodat je tot verrassende nieuwe oplossingen kunt komen voor je vragen / vraagstukken? Of blijft voor dit stuk een ‘menselijke’ (denk)adviseur altijd nodig?
De belofte van de wasmachine was, dat het vrouwen (jaja!) veel werk uit handen zou nemen. Ik heb bepaald niet de indruk dat, terwijl de wasmachine de was doet, vrouwen nu lekker zitten te relaxen. Voor hetzelfde vrees ik qua AI: dat het de mens nóg verder op zal zwepen in zijn nuttigheidsstreven (morgen moet nog meer, beter, mooier, efficiënter zijn dan vandaag)”. Jorrit benadrukt dat hij merkt dat dit toenemende nuttigheidsstreven eraan bijdraagt dat de mensen in organisaties daar steeds meer in vastlopen, van negatieve stress en burn-outs tot uitputting van de aarde en klimaatopwarming. “Ik vraag aandacht voor waardigheid. Ervaar misschien eens dat de wereld al mooi genoeg is.” Hij sluit af met: “Niet sneller, beter en mooier, maar hoe kun je aandacht hebben en ontvankelijk zijn voor het zijnde? – dat houdt mij wel bezig, ja”.
Wil je kennismaken met Jorrit en /of zijn werk? Welkom! Zie:
– www.DENKADVISEREN.NL /// info@DENKADVISEREN.NL
– www.AcademieVoorVerwondering.org /// info@AcademieVoorVerwondering.org
– www.GrasFabriek.com /// info@GrasFabriek.com
