Hartger Wassink (1971) is een organisatiepsycholoog en promoveerde in 2004 op het thema schoolorganisatie en leiderschap aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij werkte als adviseur en onderzoeker in het hoger onderwijs en voor stichting NIVOZ.
Sinds 2018 werkt hij als adviseur voor bestuur en toezicht met een klein team onder de vlag van zijn bureau De Professionele Dialoog. Hij begeleidt raden van toezicht en -commissarissen van maatschappelijke organisaties bij zelfevaluaties en het werken met toezichtkaders. Daarnaast is hij gastdocent in opleidingen voor bestuurders in onderwijs en zorg.
Hij was voorzitter van het toezichthoudend orgaan van een samenwerkingsverband Passend Onderwijs en voorzitter van het bestuur van een internationale beroepsorganisatie. Vanaf januari 2024 is hij lid van de Evaluatie- en Monitoringscommissie van de VTOI-NVTK.
Hij schrijft regelmatig blogs en artikelen over leiderschap, bestuur en toezicht. Zijn laatste boek is “Goed bestuur voor iedereen” (Kloosterhof, 2024). Hij woont in Nijmegen, en is als gepassioneerd fietser voorzitter van wielervereniging R&TC Groenewoud in Nijmegen.
Goed bestuur voor iedereen. Naar maatschappelijk verantwoord bestuur en toezicht.
Bestuur en toezicht van maatschappelijke organisaties zoeken naar passende antwoorden op de grote vragen van deze tijd. Op verwachtingen en vragen uit de samenleving geven ze helaas lang niet altijd een duidelijk antwoord. Dat leidt tot ongemak, zowel bij de belanghebbenden, als bij bestuurders en toezichthouders.
Hoe kunnen bestuurders en toezichthouders meer maatschappelijk verantwoord werken? Wat kunnen maatschappelijk belanghebbenden verwachten? Hoe voeren we opnieuw het gesprek over het gemeenschappelijk belang, voorbij het individuele ‘klant-belang’ van belanghebbenden? Wat vraagt dit van bestuurders en toezichthouders?
In dit videocollege bespreek ik hoe bestuur en toezicht deze vragen systematisch en vanuit helder gedefinieerde rollen kunnen benaderen. Zodat ze in een zorgvuldig proces de diversiteit aan maatschappelijke belangen en verwachtingen kunnen afwegen. En in dialoog met maatschappelijk belanghebbenden kunnen hun keuzes en de effecten daarvan kunnen bespreken.
Zo kan de kloof tussen bestuur, toezicht en belanghebbenden verkleind worden. En belangrijker: kunnen maatschappelijke organisaties dichter bij de oorspronkelijke bedoeling van hun bestaan komen.
